Port Hedland

Port Hedland,

Na onze over buren gegroet te vertrekken we vroeg uit Eighty-Mile-Beach. Overal waar we tot nu toe geweest zijn hebben we vrienden gemaakt, die met goede adviezen onze trip interessanter en aangenamer hebben gemaakt.
Het wordt een rit van ongeveer 4 uur rijden en we doen rustig aan. Er komt steeds meer vracht verkeer op de weg, een teken dat we nu echt in een gebied komen waar de grote mijnen van Australie zijn. Ik moet eigenlijk zeggen de grootste mijnen van de wereld zijn. Billiton is de grootste en ook Rio Tinto. Het landschap veranderd drastisch hoe dichter je bij Port Hedland komt. Het is een grote vlakte zonder veel begroeiing en aan de horizon zie je de grote graaf machines en andere immens grote machines die nodig zijn om de rijkdommen uit de grond te halen. Wanneer we dit zo vertellen kan je je niet voostellen om wat voor afmetingen dit gaat. Het gaat om verschillende mineralen waaronder ijzererts, maar omdat het aan zee ligt is Rio Tinto op het idee gekomen om grote erg ondiepe meren te creeren waar het zee water in loopt, het dan te laten verdampen door de zon en met graaf machines het over gebleven zout af te scheppen. Er zijn hier hele hoge witte bergen die uit puur zout bestaan. Dit zout wordt geexporteerd naar het buitenland en is niet voor consumptie. Tijdens ons verblijf hier hebben we een tour door het complex van Billiton gemaakt met een bus. Toen werd het ons echt duidelijk hoe ontzettend groot alles is.

Port Hedland bestaat uit de stad met de haven en later kwam South Hedland als voorstad erbij waar ook de luchthaven is. South Hedland is gebouwd omdat het vrij plat is hier en door al die kleine riviertjes waren er vaak overstromingen in Port Hedland, de af watering is nu veel beter. Ze zijn verbonden met elkaar door de snel weg en ze liggen 12 minuten rijden van elkaar. Bijden hebben hun eigen winkel centrum maar met verschillende winkels wel hebben bijden een supermarkt, Woolworth in South en Coles in Port. Port is meer toeristisch met een museum, informatie centrum etc. South heeft een ziekenhuis, begraafplaats, politie bureau en snack bars.
De winkels zijn duur net als in Darwin maar de benzine is tot nu toe het goedkoopst 1,67 per liter, maar niet goedkoper dan in Hervey Bay daar was het 1,53 per liter.
Wat ook fijn is, is dat bij elk benzine station hier de zelfde prijs is, of het nu Caltex, Shell of BP is, in andere steden verschilt de prijs per benzine station.

Het caravan park waar we gaan blijven heet Port Caravan Park en ligt tegen over het vliegveld in South Hedland. Eerst konden we het niet vinden en reden er straal voorbij. Uit eindelijk gingen we bij een tank station in de stad vragen waar het was en kwamen toen tegen over het vliegveld bij een benzine station die ons uitlegde dat de receptie in het "park" was ze wees de kruin van een boom aan die moesten we in de gaten houden. We moeten nog even zeggen dat, toen we aan kwamen rijden zagen we uit de verte iets dat leek op een opslag van grote op hun kant liggende ijskasten, die ouderwetse waarvan alle hoe ken afgezonderd zijn, zo groot als een dubbele caravan. Het bleken 110 caravans te zijn speciaal gemaakt voor mijnwerkers die in en uit gevlogen worden uit andere delen van Australie. Elke caravan bestaat uit 2 cabines met elk een queen-size bed, keukentje, badkamer en toilet die op de riolering aan gesloten zijn. De huur prijs van 1 cabine is ...... schrik niet $ 176,- per nacht, wil je er ook maaltijden bij dan kost het $ 250,- per nacht. Deze mensen moeten dus een gigantisch salaris hebben, maar natuurlijk ook een ervaren vakmannen zijn om aan genomen te worden om zo'n salaris te kunnen verdienen. Er werken ook veel vrouwen als bijvoorbeeld chauffeur van die trucks die groter zijn dan een huis we hadden gehoord dat ze dan wel $ 3000,- in de week kunnen verdienen. Wanneer je je rijbewijs hebt krijg je een interne opleiding om zo'n gigant te kunnen besturen. Ze werken wel 12 uur per dag en 7 dagen per week met om de zoveel weken een paar dagen vrij.
Oke, we rijden via een pad het terrein op, achter deze caravans zijn meer gewone caravans en campervans ook enkele tenten. Uit eindelijk komen we bij de receptie die ook in een sta-caravan is en booken voor 1 dag, we zitten namelijk tegenover het vliegveld aan de snelweg dus eerst even kijken hoe de eerste nacht bevalt. Het is niet duur $ 20,- per nacht.
De auto staat op een betonnen plaat en de tent komt er naast op het gras. Het valt ons op dat er op de betonnen plaat langs de rand een aantal ijzeren ringen zitten, het blijkt dat dit is om tijdens een cycloon je auto of caravan vast te zetten. We zagen toen ook dat de andere caravans vast gestript zaten. Aangezien we niet van plan waren om tot het cycloon seizoen te blijven hoefden we die maatregelen niet te nemen.
De dame die schuin achter ons staat in een grote bus omgebouwd tot campervan komt een praatje maken. Zij vraagt of we op een unpowered site staan (een plek zonder elektra) ja dat is zo zeggen we en zegt dat we gewoon gebruik kunnen maken van de elektra voorziening met ons site nummer er op want dat doet iedereen. Nou zo gezegd zo gedaan, dus nu hebben we elektra waar we de vriezer op draaien. Via de deep cycle batterij hoeven we alleen de led verlichting in de tent te laten branden.
Zij is van Nieuw Zeeland maar woont al sinds haar 21ste hier en is hier getrouwd. Ze heeft een tijdschriften kiosk en woont al 8 jaar hier in het park. Ze hebben wel een huis in Perth dat ze verhuren.
Woensdag zijn we met haar gaan eten in het hotel hier naast, het was erg gezellig.

De eerste nacht hebben we goed geslapen, een paar keer hoorden we een vliegtuig op stijgen, maar het zijn van die kleine 2 motorige vliegtuigen en een enkele keer een kleine Jet. Het vliegveld is 2x zo groot als die van ons en drukker. Van het verkeer op de snelweg hoor je niet echt veel, het was veel erger toen we in Darwin stonden. Je hoort ook in de verte de trein die het ijzererts vervoert.
De volgende dag booken we zes dagen bij want we hebben goed geslapen. Het blijkt dat wij de enige " grey nomads " zijn, iedereen werkt hier en er zijn ook een paar backpackers, 2 jongens uit Duitsland en een jongen en een meisje uit Frankrijk. We zien wel een man regelmatig met bloot boven lijf rond lopen en dachten dat hij zonder werk was, maar achteraf bleek dat hij van huis uit werkt achter de computer. Zijn vrouw heeft wel ergens een baan. Onze over buurman werkt bij Caltex hij rijdt op de grote Roadtrains, hij zegt dat er in Port Hedland geen RACWA (ANWB) is maar dat er waarschijnlijk een telefoonnummer op de batterij staat dat we kunnen bellen. En inderdaad we worden naar een bedrijf hier in South Hedland verwezen dat gespecialiseerd is in batterijen. We hebben nog garantie op onze batterij maar aangezien zij niet het merk hebben dat de RACWA verstrekt moeten we een van hun kopen die iets duurder is, de bon naar RACWA in Perth op sturen en dan krijgen we het garantie bedrag terug. Deze batterij is iets groter en schijnt veiliger te zijn. Tot nu toe doet hij het perfect.

We gaan regelmatig naar een parkje aan de haven om te lunchen en de warmte te ontlopen bij de tent 37 graden. Het waait daar lekker en het is altijd boeiend om te zien hoe die grote schepen naar binnen geloodst worden door 3 of 4 kleine bootjes. 1 achter die met een kabel verbonden is met het grote schip om hem in vaart te remmen of bij te sturen zo nodig en aan een zijde 2 en aan de andere zijde 1 bootje die hem binnen de vaargeul houden. Het zijn hele krachtige bootjes om zo'n groot schip in bedwang te kunnen houden. Er wordt ook een pilot in gevlogen per helikopter wanneer de boot bij de monding van de rivier ligt.
We dachten eerst dat ze regelmatig de vaargeul uit baggeren om dat de schepen zo'n diepgang hebben, maar dat is niet het geval, want er is ook een tunnel onder de bodem waar een lopende band door loopt die ijzererts vervoert. De schepen komen en gaan dus alleen bij vloed, de haven zelf waar ze aanleggen is wel diep genoeg. Al deze info hebben we gekregen toen we een rondleiding met een bus gingen maken door het mijn complex. We zijn niet geweest waar het ijzererts echt op gegraven wordt, dat is niet open voor toeristen, te gevaarlijk.
Het ijzererts wordt vervoerd van de mijn met grote vrachtwagens waar de banden alleen al een hoogte hebben van 4 of 6 keer de hoogte van een volwassene. Het wordt op een trein over geladen die een lengte hebben van 2.8 km. er zitten dan 2 locomotieven voor en in het midden ook weer 2 locomotieven. Er is ook wel gereden met een trein van 8 km lang maar voor de snelheid is men over gegaan naar die van 2.8 km. in principe kunnen de treinen onbemand rijden, de besturing wordt dan vanuit Perth via de computer gedaan, maar bij een storing zou het te veel tijd kosten om er dan als nog iemand naar toe te vliegen en tijd is geld. Er gaan per 24 uur 7 dagen per week, 4 treinen heen en tegelijkertijd 4 terug. Hier aangekomen worden de wagons per 2 of 3 tegelijk door machines die wel vanuit Perth bediend worden leeg gekanteld, weer recht gezet en dat terwijl ze nog aan de trein vast zitten. Via een lopende band wordt dan het ijzererts vervoerd en gedumpt in het ruim van het klaar liggende schip, alles bestuurd vanuit Perth dat 1200 km hier vandaan ligt. China is de grootste afnemer, zij hebben het voornamelijk voor de bouw nodig voor de gigantische bouw werken die men daar maakt. Maar ook andere eind produkten zoals auto's over de hele wereld verkocht worden.
We zijn het weer naar het park geweest en voor het eerst zagen we hoe drie van die grote schepen de haven uit geloosd werden een prachtig gezicht. Eerst werden ze met ieder drie sleep boten van de kant getrokken en toen richting de vaargeul geduwd waar het uit eindelijk op eigen motor kracht nog wel onder begeleiding van de sleep boten richting de zee ging. We hadden ond foto toestel niet bij ons maar hopelijk zien we dit nog een keer gebeuren en dan maken we wel foto's.

Vandaag zaterdag 6 September hebben we de auto zo ver mogelijk in gepakt, want morgen vertrekken we naar Dampier. We hebben net onze achter buur jongen gesproken, hij is een Duitser en heeft een werk visum tot december. Hij had aleen keer verteld dat het werk hier goed betaald dus vroeg ik hem als hij mijn vraag niet te opdringerig vond hoeveel hij hier verdiende en wat voor werk hij doet. Hij werkt hier in het restaurant aan de afwas machine 10 tot 13 uur per dag voor 25 dollar per uur. Hij doet alle klusjes die er bij komen kijken in de keuken waardoor hij meer verdiend dan de chef kok, die verdiend 21 dollar per uur. Hij krijgt 3 maaltijden en het is 2 minuten lopen vanaf zijn tent. Hij kan gratis zijn kleren wassen en naar de gym. Hij heeft 6 weken gewerkt en heeft morgen zijn eerste vrije dag. Wat hij aan belastingdienst moet betalen krijgt hij in Duitsland terug en dat is tegen die tijd zo'n 5000,- dollar, dat is niet slecht voor een back packer

Dit is zijn optrekje, zijn tentje staat helemaal links naast die jerrycans hij betaalt net als wij 20 dollar per dag voor de plek en hij heeft ook gratis elektra. Zijn reis genoot is eerder vertrokken want zijn visum loopt over 2 weken af en hij wilde nog naar Cairns op vakantie.

Er staat vandaag een stevig windje en dat is wel lekker want het is 35 graden en de zee wind geeft dan toch een beetje verkoeling.
Oke dat was het vanuit Port Hedland x x x.