larawa Station
Blijf op de hoogte en volg Jaap
26 Augustus 2014 | Australië, Halls Creek
Larawa Station
De weg van lake Argyle naar Larawa Station was natuurlijk in het begin erg mooi, om door de bergen terug te rijden. Dichter bij de Station komend wordt het land steeds vlakker, je komt weer in het gebied waar vee gehouden wordt. Eindeloze vlaktes met spinnifex gras, dat is heel stekelig gras en baobab bomen en lompe termieten hopen.
Het was ongeveer 4 uur rijden en wanneer we aankomen moeten we een onverharde weg in van 20 km, op een gegeven moment moet je een hek openen en achter je sluiten zodat het vee niet ontsnapt. Uit eindelijk komen we op een open vlakte aan waar al drie andere vouw-caravans staan. We vragen aan een jonge man waar we ons moeten melden, maar hij zegt dat we gewoon ergens mogen staan en de eigenares komt dagelijks tussen 5 en 6 's middags om een praatje te maken en af te rekenen. Er staan twee aluminium blokken voor toilet en douche. Boven en onder zijn ze een beetje open en de douche koppen hebben een diameter van 30cm. Tussen de bijde douches en bijde toiletten zijn was bakken. Er staat een snijden de wind dus lang douchen is er niet bij, ondanks het hete water. Het is schoon en dat vinden we het voornaamste. Wonder boven wonder ruikt het niet naar koeien en er is geen vlieg te bekennen. Gauw de tent op zetten en kennis maken met de andere kampeerders. 1 stel reist 6 maanden en werkt ondertussen hier en daar. Een ander stel met 2 kleine kinderen is op weg naar hun nieuwe woonplaats, Derby, waar hij gaat werken en het laatste stel was gewoon op vakantie. Ze hadden alle drie zware 4wheel drives en 's avonds bij het kampvuur werden de verhalen over hun ervaringen verteld, echt gezellig. De eigenares is een aardige vrouw die voor een ieder de tijd neemt en klaar staat waar nodig. Ze vertelde dat toen ze pas met de boerderij begonnen er zo veel vliegen waren dat het niet leuk meer was, maar het gouvernement begon programma om de mestkever te verspreiden zodat ze de eitjes van de vliegen op konden eten en dat werkte echt. Vandaar dat er zo goed als geen vliegen meer waren. Van de 5.000 koeien hadden ze pas nog 500 verkocht, want die waren alleen gras eters en wilden niet gedekt worden om kalfjes te krijgen, dus waren ze te duur om te houden. Ze hebben nu dus nog 450.000 koeien op een oppervlakte van 1900 km2 dat is 19.000ha.
De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt van een half uur naar de Cristmas Creek op hun land en kwamen 8 koeien tegen. Het riviertje was bijna uit gedroogd en er was alleen een poeltje over in een hele brede bedding. Er zaten twee vogels, reiger achtigen, het was zo rustig.
Later op de dag verschenen er 6 paarden en een muilezel bij het kamp, ze lieten zich even aan halen maar plotseling gingen ze in draf dwars door het kamp naar de boerderij waar extra voer voor hen was. Het bleek dat ze vroeger als werk paarden gebruikt werden maar nu mochten ze hun oude dag in vrijheid slijten. Die avond hebben we bij andere mensen aan het kampvuur gezeten, de vorigen waren al weer weg. De schoonzus van een man die we 's middags ontmoet hadden bleek uit Friesland te komen. Is dit toeval of valt ons dit toe dat we steeds mensen tegen komen die familie banden met Nederland hebben.
De volgende dag vertrokken we naar Broom bye bye x x x
De weg van lake Argyle naar Larawa Station was natuurlijk in het begin erg mooi, om door de bergen terug te rijden. Dichter bij de Station komend wordt het land steeds vlakker, je komt weer in het gebied waar vee gehouden wordt. Eindeloze vlaktes met spinnifex gras, dat is heel stekelig gras en baobab bomen en lompe termieten hopen.
Het was ongeveer 4 uur rijden en wanneer we aankomen moeten we een onverharde weg in van 20 km, op een gegeven moment moet je een hek openen en achter je sluiten zodat het vee niet ontsnapt. Uit eindelijk komen we op een open vlakte aan waar al drie andere vouw-caravans staan. We vragen aan een jonge man waar we ons moeten melden, maar hij zegt dat we gewoon ergens mogen staan en de eigenares komt dagelijks tussen 5 en 6 's middags om een praatje te maken en af te rekenen. Er staan twee aluminium blokken voor toilet en douche. Boven en onder zijn ze een beetje open en de douche koppen hebben een diameter van 30cm. Tussen de bijde douches en bijde toiletten zijn was bakken. Er staat een snijden de wind dus lang douchen is er niet bij, ondanks het hete water. Het is schoon en dat vinden we het voornaamste. Wonder boven wonder ruikt het niet naar koeien en er is geen vlieg te bekennen. Gauw de tent op zetten en kennis maken met de andere kampeerders. 1 stel reist 6 maanden en werkt ondertussen hier en daar. Een ander stel met 2 kleine kinderen is op weg naar hun nieuwe woonplaats, Derby, waar hij gaat werken en het laatste stel was gewoon op vakantie. Ze hadden alle drie zware 4wheel drives en 's avonds bij het kampvuur werden de verhalen over hun ervaringen verteld, echt gezellig. De eigenares is een aardige vrouw die voor een ieder de tijd neemt en klaar staat waar nodig. Ze vertelde dat toen ze pas met de boerderij begonnen er zo veel vliegen waren dat het niet leuk meer was, maar het gouvernement begon programma om de mestkever te verspreiden zodat ze de eitjes van de vliegen op konden eten en dat werkte echt. Vandaar dat er zo goed als geen vliegen meer waren. Van de 5.000 koeien hadden ze pas nog 500 verkocht, want die waren alleen gras eters en wilden niet gedekt worden om kalfjes te krijgen, dus waren ze te duur om te houden. Ze hebben nu dus nog 450.000 koeien op een oppervlakte van 1900 km2 dat is 19.000ha.
De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt van een half uur naar de Cristmas Creek op hun land en kwamen 8 koeien tegen. Het riviertje was bijna uit gedroogd en er was alleen een poeltje over in een hele brede bedding. Er zaten twee vogels, reiger achtigen, het was zo rustig.
Later op de dag verschenen er 6 paarden en een muilezel bij het kamp, ze lieten zich even aan halen maar plotseling gingen ze in draf dwars door het kamp naar de boerderij waar extra voer voor hen was. Het bleek dat ze vroeger als werk paarden gebruikt werden maar nu mochten ze hun oude dag in vrijheid slijten. Die avond hebben we bij andere mensen aan het kampvuur gezeten, de vorigen waren al weer weg. De schoonzus van een man die we 's middags ontmoet hadden bleek uit Friesland te komen. Is dit toeval of valt ons dit toe dat we steeds mensen tegen komen die familie banden met Nederland hebben.
De volgende dag vertrokken we naar Broom bye bye x x x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
