Barkly Roadhouse 12-06 / 14-06
De weg hier naar toe was totaal anders, uitgestrekte vlaktes van geel gras met af en toe een boom of struik. Halverwege kom je bij Camooweal, de grens stadje tussen Queensland en Northern Territory, vanaf dat punt is er pas na 265km weer een pompstation. Je rijdt nu door de Barkly Tablelands. In de kreekjes zie je af en toe nog wel aardig wat water ondanks de droogte. De enige dode dieren die we nu gezien hebben zijn 3 koeien die waarschijnlijk van de dorst omgekomen zijn, ze zagen eruit of ze zo in slaap gevallen waren en 2 kangoeroes waar een grote roofvogel zich te goed aan deed.
Bij een rustplaats waar ook andere mensen gezellig buiten zaten, besloten we een bammetje te eten. We stapten de auto uit om onze lunch uit de achterbak te halen en werden direct overvallen door de vliegen, verschrikkelijk, we snappen niet hoe die mensen zo “rustig” konden zitten. Zelfs voor Jaap was het te veel. We pakten snel wat we nodig hadden en voor we de auto weer in vluchtten spoten we er vliegen spray in en na een seconde of 3 wachten doken we de auto weer in. Terwijl we ons brood aan het smeren waren liep de temperatuur in de auto op tot het onaangename. Toen de motor maar laten draaien zodat we de airco aan konden doen. We hadden witbrood mee maar toen we gingen eten leek het op krentenbrood ha ha nee hoor. Onderweg waren er borden die waarschuwden dat door de straffe wind je benzine verbruik meer dan normaal kon zijn dus moest je proberen zo zuinig mogelijk te rijden. Het gebruik van je airco wanneer je stilstaat gebruikt ook benzine terwijl je geen meter vooruit gaat. We gingen dus weer snel op pad. Het benzine pijl was al verontrustend gedaald en de TomTom kon de plek niet vinden omdat het geen stad maar een roadhouse is, dus wisten we niet precies hoever het nog was. Het dichts bi jzijnde plaatsje is Tennant Creek, dat ligt 187km verder. Hij gaf steeds aan dat we om moesten keren, want hij kent alleen Barkly in Victoria. We kwamen langs een rustplaats waar caravans stonden en besloten daar te vragen of zij wisten hoe ver het nog was. Het bleek, dat het nog 43km rijden was, een hele opluchting dus.
Aangekomen bleek het een ruime campground te zijn met aardig wat gras. Het eten bleek erg duur te zijn. Voor een eenvoudige maaltijd vis en patat waar je bij ons $6,- voor betaalt betaal je daar$16,- en dat was een van de goedkope maaltijden. We konden gelukkig ons eigen potje klaarmaken van rijst met rundvlees en groente. We kochten de 2de dag 4 zakken chips van 175gr, er stond geen prijs bij maar we gingen er vanuit dat dat toch niet zoooo duur kon zijn. Schrik niet het was $27,50 totaal. Aangezien we echt behoefte hadden aan iets te knabbelen en er nergens in de verre omtrek iets anders was hebben we het maar gekocht. Dit is voor iedereen die deze kant uit wil de enige weg en de enige plaats met een tankstation en een mogelijkheid om te overnachten, gebruik te maken van toilet en douches dus maken zij daar gretig misbruik van. Het waait hier ook behoorlijk en de nacht temperatuur is 11 graden, overdag is het gelukkig 30 graden.
Er zijn hier heel veel vogels voornamelijk Galah’s, in een grote volière dicht bij het Roadhouse hebben ze zwarte kakatoo’s en er lopen parelhoenders rond.
We hebben kennis gemaakt met mensen uit Tasmanie, ook hen viel het weer tegen.
Morgen vertrekken we naar Banka Banka, tot dan x x x